Die besorgdheid van Cirénius oor die slagoffers van die brand - Wie `n kuil grawe vir `n ander, val self daarin - God is vir iedereen `n baie regverdige Regter

(28 Junie 1844)

241 Almal was hewig ontsteld toe hulle plotseling die verskriklike walm - en vlammesee in die lug sien opstyg het. 

[2] En Cirénius het aan Josef gevra of `n mens hierdie mense wat in so `n geweldig benarde situasie is, nie te hulp sou moes snel nie. 

[3] Maar Josef het gesê: “Ek dink dat ons dit maar so moet daarby laat! 

[4] Want met ons natuurlike, menslike kragte kan ons in elk geval nie sonder meer `n einde maak aan die vuur nie; 

[5] maar wat betref diegene wat daardeur verarm is, sal ons nog gou genoeg en op die regte tyd vind. 

[6] Laat ons dus net heeltemal rustig hier bly; wie nood ly, sal wel kom!” 

[7] En die Kindjie het daarby aan Josef gesê: “Liewe Josef, kyk, dit sal jou goud- en silwerkas ook heelwat ligter maak! 

[8] Ook jy, Cirénius, sal vandag nog voor jou vertrek etlike ponde goud en silwer ligter word,

[9] want diegene wat hier was en ons heimlik gedreig het met die verwoesting van ons huis, sal weldra terugkom, en jou om ondersteuning vra. 

[10] Berei jou dus maar daarop voor! Maar dink nie dat Ek dalk deur My mag hulle huise moontlik aan die brand gesteek het nie, 

[11] want so-iets doen Ek nie en elke wraak is ver van My! 

[12] Maar Ek sê vir jou: Hulle dienspersoneel het hulle dit aangedoen! 

[13] Want hulle het alreeds `n ou wrok teen hulle meesters gehad, omdat hulle deur hulle te karig en hard behandel is! 

[14] Vandag het hulle die gunstige oomblik gevind om hulleself teen hulle meesters te wreek 

[15] deur al hulle paleise aan die brand te steek. 

[16] En so het sonder My toedoen hierdie wêreldse heersers juis nou in die kuil geval wat hulle beplan het om vir ons begrawe!” 

[17] Toe Cirénius dit van die Kindjie gehoor het, het hy Hom vinnig gevra of `n mens sulke bose dienaars nie sou moes agtervolg nie. 

[18] Maar die Kindjie het gesê: “O, laat dit net so! Want ten eerste het hulle aan hulle hardvogtige heersers `n goeie werk gedoen, 

[19] in die tweede plek is hulle alreeds lankal met die geroofde skatte oor berg en dal 

[20] en ten derde sal hulle nie aan hul verdiende straf ontkom nie, omdat hulle dit geheel en al eiemagtig uit bose wraaklus gedoen het! 

[21] Daarom moet ons sorg vir eers gerig wees op hulle wat ons hulp nodig sal hê! 

[22] Maar wat die brandstigters betref, vir hulle is alreeds gesorg. 

[23] Want kyk, God sien hulle oral en ken hulle weg presies! 

[24] Hy kan hulle dus ook oral (aan die kraag) gryp, waar hulle hulleself ook maar mag bevind. 

[25] God is vir elkeen ook `n algeheel regverdige regter; daarom sal Hy weet om hulle vir hulle daad ook die regte loon te gee!” 

[26] Nou het Maria baie angstig na hulle gekom en Josef op `n groot skare gewapende soldate gewys, wat met haastige pas na die villa beweeg het. 

[27] Maar die Kindjie het gesê: “O, wees nie bang nie; dit is die bewakingstroepe vir Cirénius, wat die owerste nou vir julle veiligheid uit die stad stuur. 

[28] Hulle sal spoedig gevolg word deur `n menigte burgers. 

[29] Dra daarom hier nou alleen maar sorg vir hulle huisvesting, al die ander dinge sal vanself regkom!” 

[30] En soos die Kindjie gesê het, so was dit ook: Cirénius het `n wag gekry en hulle is spoedig deur `n menigte slagoffers van die brand gevolg.